Rude zdjęcia.
Świat się kręci wokół Ciebie. Włos też chętnie kręci się wokół palca - bo to takie praktyczne - i banalne. A ludzie kochają banały.
I wiele innych. Społeczeństwo wielbi też zdjęcia centralnie wykadrowane i piosenki śpiewane na jedno kopyto. Dalej tym tropem: żelki z hipermarketu, czerwone znicze na grobach i wierszyki z częstochowską miłością koniecznie zakończoną rozpaczliwym wielokropkiem... Lubią też psy, które podają łąpę i Panów, którzy od siebie różnią się tylko tym, że niektórzy zapytają o imię, zanim spróbują Cię przelecieć. I nie chodzi o każde "piękna", które słyszy się w życiu, nie o ten gwizd czy komentarz o nogach.
I wiele innych. Społeczeństwo wielbi też zdjęcia centralnie wykadrowane i piosenki śpiewane na jedno kopyto. Dalej tym tropem: żelki z hipermarketu, czerwone znicze na grobach i wierszyki z częstochowską miłością koniecznie zakończoną rozpaczliwym wielokropkiem... Lubią też psy, które podają łąpę i Panów, którzy od siebie różnią się tylko tym, że niektórzy zapytają o imię, zanim spróbują Cię przelecieć. I nie chodzi o każde "piękna", które słyszy się w życiu, nie o ten gwizd czy komentarz o nogach.
Jestem jak Ci wszyscy - przewidywalna, nudna, powtarzalna, wlepiona w schemat jak guma do rogu ławki.
Świat się zatrzymał. Poprzeczka zawisła. Tutaj utkwiło coś znacznie głębiej. I to jedna z tych drzazg, która nie znika nawet po odrąbaniu ręki.
16 lipca 2011
