Burzyć wszystko z subtelnością i gracją walca drogowego, by chwilę później wracać do ruin i mieć nad czym płakać.
Gubić, by szukać, ale nie odnajdywać.
Dążyć "do", sam proces pędu, sięgania, docierania, byleby nie zostać zaspokojoną.
Zabiegać "o", ale nie otrzymywać.
Nie ma niczego straszniejszego, niż osiągnąć, zdobyć.
Zniweczenie wszelkich starań, wypłukanie adrenaliny, wyczerpującej niepewności, pustka, nuda, rozczarowanie.
Zawsze pustka, nuda, rozczarowanie.
Powtarzalność do wyrzygania.
19 maja 2012
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz